"Onze hondenteams horen bij de top van de wereld."

Het is een grijze, mistige dag in Linter. De sneeuw is nog niet helemaal gesmolten en het terrein ligt er modderig bij op het voormalig militair domein in Neerhespen, een klein dorpje tussen Tienen en Sint-Truiden. Hier is de Directie Hondensteun van de Federale Politie (DACH) gehuisvest.

In het kantoorgebouw rondt directeur Rony Vandaele nog een briefing af met journalisten van de internationale nieuwsdienst Reuters. “Ze draaien een reportage over hoe we de lijkhonden extra geuren aanleren”, vertelt hij. “Zo kunnen de honden in de toekomst ook de geur van botten herkennen en niet enkel van lichamen in staat van ontbinding.”

Een loods vol honden in kooien moet je in Neerhespen niet verwachten. “De honden wonen bij hun baasjes. Hier worden ze enkel opgeleid”, legt Rony uit.

Het aanbod van die opleidingen is heel divers. “We hebben teams met speurhonden die vermiste mensen opsporen, drugshonden, honden die migranten opsporen in trailers langs snelwegparkings in de strijd tegen mensenhandel, maar ook brandhaardhonden, honden die sperma opsporen in zedenzaken en zelfs honden die digitale dragers zoals computers, USB-sticks en tablets opsporen.”
Die honden worden ingezet over het hele land, in opdracht van de Geïntegreerde Politie. “De meeste oproepen zijn dan ook last minute. Eigenlijk weten we nooit wanneer ze opgeroepen worden”, vertelt Rony. “Als morgen een president op bezoek komt in Brussel, moeten de explosievenhonden zo snel mogelijk alle gebouwen onderzoeken waar die zal komen.”

De goede reputatie van DACH reikt tot ver buiten onze landsgrenzen. “We krijgen regelmatig delegaties over de vloer die komen kijken hoe wij het aanpakken. We kregen zelfs al vragen van de FBI. Ik kan zonder opscheppen zeggen dat we bij de top van de wereld horen.” 

Maar DACH is met haar driehonderd personeelsleden, waarvan de helft hond, niet enkel een opleidingscentrum, het is ook een certificeringscentrum. “Honden en hun begeleiders komen hier om de zoveel tijd testen doen. Denk bijvoorbeeld aan honden van private bewakingsfirma’s die ingezet worden voor de cargoscreening op luchthavens”, vertelt Rony fier. “Zij sporen hier bijvoorbeeld explosieven op in verschillende omstandigheden.” 

Rony staat al veertien jaar aan het hoofd van de Directie Hondensteun en heeft er al een impressionante carrière bij de politie op zitten. “Toen ik hoorde dat er hier een plek vrijkwam, heb ik me meteen kandidaat gesteld. Ik heb een enorme passie voor honden, dus dit is een droom die uitkwam.” Die passie zet hij voort in zijn werk. “Ik mag eigenlijk al even met pensioen, maar wil hier nog niet weg. Misschien tegen mijn 67ste, dat zien we nog wel."