"Zonder aanleiding haalde hij uit en raakte me vol op mijn kaak. Hij sloeg ook de voorruit kapot."

Op dinsdag 6 juni 2023 reed Mario Recule met zijn bus van Turnhout naar de Rooseveltplaats in Antwerpen. Daar werd hij slachtoffer van agressie. Vandaag draagt hij daar nog steeds de gevolgen van.

“Het was een warme dag, dus ik liet het zijraampje van mijn bus open. Op dat moment komt er een man voorbij gewandeld en totaal uit het niets haalt hij door het open raam uit met zijn vuist. Hij raakt mijn kaak. Ik schrik, begrijp niet wat er plots gebeurt. Ik zie dat hij nog een keer wil uithalen, maar dit keer gooi ik mijzelf opzij en kan ik het raampje afsluiten. Ik ben in shock en zie dat de man zich verplaatst naar de voorkant van de bus. Hij kijkt mij indringend aan door de voorruit, wijst naar mij en maakt met zijn andere hand een dreigend gebaar langs zijn keel. Daarna begint hij vol op de voorruit te slaan.”

Mario panikeert, zoekt angstig de noodknop, maar door de stress vindt hij die niet. 

“Dus probeer ik de dispatch te bereiken. Ik hoor hen door de luidspreker, maar vergeet in alle paniek dat ik de microfoonknop moet inhouden om aan de andere kant hoorbaar te zijn. De dispatch weet dus niet wat er aan de hand is.”

Ondertussen stapt de man naar de rechterkant van de bus. Ook daar begint hij te slaan en te stampen. “Ik zie de deuren zo’n 10 cm naar binnen buigen en ik denk: als hij de bus inkomt, vermoordt hij mij.” 

Uiteindelijk is de man toch vertrokken. Rond de bus stonden toen ongeveer 20 mensen, die zich allemaal naar achter hadden teruggetrokken. Maar twee collega-buschauffeurs hadden gehoord dat er iets aan de hand was en kwamen naar de bus.
“Zij hebben het toen van mij overgenomen en gingen in gesprek met de dispatch. Plots zei mijn collega: doe de deuren dicht want de man is terug. Opnieuw begon de man te slaan, nu tot de voorruit kapot ging. Daarna kwam een andere man bij hem staan, hij tikte hem op zijn schouder en ze vertrokken.”

Ongeveer 10 minuten later kwamen drie controleurs van De Lijn. “Pas toen ben ik uitgestapt, langs de kant gaan zitten en beginnen huilen. Eén van de controleurs vraagt mij: kan je die bus nog terug naar Turnhout rijden? Gelukkig reageerde een andere collega daarop: zie je niet hoe hij hier zit? hij is helemaal in shock! Uiteindelijk kwam een ambulance en werd ik naar het ziekenhuis gevoerd.”

Nu zijn we verschillende maanden verder, maar Mario kan nog niet terug aan het werk. “Ik ben in behandeling bij een psycholoog voor post-traumatische stress. Onder collega’s wordt daar verschillend op gereageerd. Het valt op dat vooral collega’s die nooit een agressie-incident meemaakten niet goed begrijpen waarom het zo lang duurt. Andere collega’s heb veel meer begrip. De sessies bij de psycholoog helpen mij wel bij de verwerking.” 

“Ik ben er zeker van dat ik mijn job wel weer terug zal uitoefenen, ik ben heel graag buschauffeur. Ik moet toch niet gaan lopen voor iets dat iemand anders heeft veroorzaakt? Veel mensen zeggen mij: je was gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Dat stoort mij, want dat klopt niet. Ik was op exact het juiste moment op de juiste plaats, want ik deed gewoon mijn job.”

 

Bekijk ook de videogetuigenis van Mario