Nood aan een sterke sociale zekerheid

Samen betalen we voor de Sociale Zekerheid maar samen profiteren we er ook van. Iedere inwoner van België kan rekenen op, wat we toch wel mogen noemen, onze Belgische trots! De Sociale Zekerheid is trouwens net 75 jaar geworden. Jammer genoeg zien we de laatste tijd dat het grote huis door menig politici wordt afgebroken. 

Hoog tijd dus om campagne te voeren voor een sterke sociale zekerheid omdat we samen zeker zijn!

 

Heel wat uitdagingen

In een huis van 75 jaar mag al eens wat gerenoveerd worden. Met welk plan gaan we aan de slag? Hoe vrijwaren we het unieke en authentieke karakter van dit huis? Door wie of wat wordt dit kostbare goed bedreigd?

• Bepaalde politieke partijen zien in de sociale zekerheid een vetpot waar nog veel bespaard kan worden. Ze vergeten echter dat die pot niet van hen is. Daarom laten ze maar al te graag uitschijnen dat sociale zekerheid extra belastingen zijn. Van voorbije besparingen in de sociale zekerheid zijn behalve wat kruimels enkel aandeelhouders en werkgevers beter geworden. Sommige partijen willen de sociale zekerheid laten vervangen door privaatverzekeraars, zoals in de VS. Die willen hun winst uiteraard optimaliseren, waardoor minder geld overblijft voor de vergoedingen uiteraard.
• Mensen zijn gaan geloven dat ze zelf voor alles verantwoordelijk zijn en zelf alle schuld dragen bij pech in het leven. De individualisering heeft zeker goeie kanten, maar slaat vandaag veel te ver door. We zijn vergeten dat we behalve individuen ook deel uitmaken van een collectief, een samenleving vormen.
• De financiering van de sociale zekerheid komt in het gedrang, toch als je geen uitgeklede magere versie wil. Omwille van tal van kortingsystemen voor werkgevers en algemene verlaging van de bijdragen verliezen we miljarden aan de inkomstenzijde. Bovendien is er een groeiende groep van mensen die een inkomen verwerft uit hun vermogen of kapitaal en niet door arbeid. Op zulke inkomsten betaal je geen sociale zekerheidsbijdrage (RSZ), terwijl je wel mee geniet van het sociale vangnet. Reden genoeg dus om dringend gesprekken op te starten over de inkomstenzijde van de sociale zekerheid.
• Loopbanen zijn niet meer wat ze geweest zijn. Interim, flexijobs, gemengde loopbanen, zelfstandige bijberoepen… Er is afstemming en vereenvoudiging nodig zodat mensen zicht hebben op hun rechten. Deze types werkvormen brengen ook gevolgen voor de Sociale Zekerheid mee, zoals een korting op de RSZ-bijdrage van de werkgever.

 

Samen dragen we bij!

Solidariteit is het sleutelwoord van een sterke sociale zekerheid. Dankzij collectieve spaarpot is jouw 'risico' verzekerd. Er zal voor jou gezorgd zal worden als jouw leven verandert of als het even niet mee zit!

Uiteraard springt niemand een gat in de lucht wanneer ze gebruik moeten maken van dat sociale vangnet. Niemand wil opzettelijk in de invaliditeit of werkloosheid terecht te komen. De wachtrij van mensen die een langdurige ziekte willen, is ook… beperkt. Sommige zaken overkomen je gewoon.

We dragen allemaal bij via de RSZ-afhoudingen. Zowel jij als werknemer, als je werkgever. Maar het bedrag dat werkgevers rechtstreeks doorstorten naar de Sociale Zekerheid wordt steeds kleiner dankzij verschillende regeringsmaatregelen.
Wie die solidariteit ondergraaft, heel bewust of uit onwetendheid, verzwakt de hele structuur. En neem het van ons aan, werknemers zijn beter af met een sterke collectieve structuur, dan met duurdere individuele en aanvullende privé-verzekeringen.

 

Samen profiteren we!

Iedereen profiteert van een sterke sociale zekerheid, ook jij. Denk maar aan de terugbetaling van dokterskosten, eenvoudige of complexe medische behandelingen en medicijnen, invaliditeit, (tijdelijke) werkloosheid, ouderschapsverlof, landingsbanen, arbeidsongevallen, pensioen, vakantie…

Natuurlijk leeft de ene langer dan de andere. De ene kiest voor een risicovoller beroep dan de andere. De ene heeft kinderen, de andere niet. De ene kreeg een sterk gestel mee van Moeder Natuur, de andere niet. De ene wordt steeds door pech overvallen, de andere ontsnapt er net aan. De ene wordt ontslagen of komt in een faillissement terecht, de andere in een succesvol bedrijf.
Niemand heeft zijn leven 100% in de hand. Maar iedereen geniet sowieso op meerdere manieren van onze sterke uitgebouwde sociale bescherming. De een wat meer van dit, de andere wat meer van dat.
En van sommige potjes zijn wel al heel blij dat we er niet van hoeven te ontvangen.

Draaien we de inkomstenkraan dicht door bijdragen te verlagen (RSZ-vrijstellingen, verlaging van bijdragen, gefoefel met minder bruto maar meer nettoloon…), dan moet er ook naar de uitgaven gekeken worden. Dan vallen er slachtoffers. Uitkeringen zakken onder de armoedenorm, gezondheidszorg is minder toegankelijk… De pechvogels worden niet meer opgevangen, maar verstoten naar de bijstand van het OCMW, waar ondertussen ook bespaard wordt en de begeleiding ontmenselijkt. Zonder sterke Sociale Zekerheid neemt de ongelijkheid in de maatschappij toe, wat tot verkilling en onzekerheid leidt.

Hoe groter de solidariteit is, hoe meer de risico’s gespreid worden, hoe sterker de bescherming wordt. Daarom is er geen keuze. Elke werknemer hoort er bij. Voor het ACV hoort iedereen erbij. Iedereen draagt bij wat hij of zij op dat moment kan. Voor de een is dat wat meer, voor de andere minder. 

Maar we beschermen elkaar.