"Het is jammer dat weinig mensen nog beseffen wat de sociale strijd ons in het verleden heeft opgeleverd."

Gunter Kathagen zet zich al sinds zijn studententijd in voor de vakbond. “Al meteen toen ik startte op mijn eerste job aan de KU Leuven werd ik militant. Ik merkte dat er heel wat dingen beter konden, vooral op het vlak van veiligheid. Poetspersoneel bijvoorbeeld wist niet welke gevaarlijke stoffen het in de labo’s kon tegenkomen. Ze konden zich dus ook niet voldoende beschermen. Dat was niet de enige reden. Toen ik al enkele jaren aan het werk was, beheerste de discussie over het ‘pensioen met punten’ de actualiteit. De invoering ervan zou een aanslag betekend hebben op het wettelijk pensioenbedrag. De combinatie van deze factoren overtuigde me toen om me nog intenser in te zetten voor sociale rechtvaardigheid.”

Een strijd die nooit voorbij is, zo bewijzen de recente discussies over het Interprofessioneel akkoord (IPA) en de loonnorm. Hoewel de discussie zich in de pers voor- namelijk focust op de private sector, zijn die gesprekken voor alle sectoren in openbare diensten belangrijk. “Het is een misverstand dat het IPA enkel van belang is voor de privésector. Ten eerste vallen verschillende overheids- bedrijven, zoals De Lijn, NMBS en bpost rechtstreeks onder het IPA. Ten tweede worden de afspraken voor de privésector gebruikt als referentie voor de openbare sector. 

“De sociale strijd blijft belangrijk, voor ieder van ons. Het is jammer dat te weinig mensen nog beseffen wat die ons in het verleden al heeft opgeleverd. De rechten die we nu hebben zijn er omdat de werkende bevolking die heeft geëist, niet omdat ze plots gegeven werden. Zo is de 8-urendag er gekomen na de algemene staking van 1919 en de invoering van het betaald verlof en het minimumloon na de algemene staking van 1936. Daarnaast zien we dat in 1944, tijdens een zware naoorlogse crisisperiode, de werkende bevolking het voor mekaar heeft gekregen om zaken zoals pensioen, kinderbijslag, ziekte-en invaliditeitsverzekering ... te laten invoeren. 

We zijn er als maatschappij pas op vooruit gegaan door die rechten af te dwingen. Het is deze strijd die we moeten promoten. Daarin zie ik nog steeds de collectieve kracht van de werkende bevolking.”