Blinde besparingen? Nee, bedankt

Een regering die moet besparen, ziet al snel kansen in een hervorming (lees: inkrimpen) van het ambtenarenpensioen, jouw pensioen dus. Je kan de opbrengsten gemakkelijk uitrekenen en de groep is ook groot genoeg. De opbrengst is gegarandeerd. Daarom werd er in het verleden al zo vaak aan het overheidspensioen gemorreld. Ook vandaag lijkt dat pensioen voor de federale ministers één van de uitgelezen kansen om snel besparingen te realiseren. 

De supernota van De Wever legt de basis voor zware hervormingen in de arbeidsmarkt, belastingen en pensioenen. Opnieuw wordt erop gewezen dat de openbare pensioenen te hoog zijn tegenover de privépensioenen. Toch is het pensioen van een onderwijzer met een volledige loopbaan vandaag amper voldoende om de kost van een zorginstelling te betalen. Bovendien is het de omgekeerde wereld: het zijn de privépensioenen die te laag zijn, zeker voor de groep die geen groepsverzekering of andere voordelen heeft. Die pensioenen moeten omhoog zodat elke werknemer na een leven lang werken comfortabel kan leven en zorgeloos kan rekenen op wat nodig is. 

Het principe van het ambtenarenpensioen is bovendien dat het één geheel vormt met het loon. Het is een deel van jouw totale beloning voor jouw arbeid, zij het een deel dat pas na de actieve loopbaan wordt uitgekeerd. Dat is een logische en ook evidente visie. We staan immers ook een deel van ons loon af om de pensioenen te betalen in een solidair systeem.

De voorbije jaren werd 80% van de pensioenbesparingen door de ambtenaren geleverd. Tijdens de voorbije legislaturen werd de pensioenleeftijd verschoven, het pensioenbedrag verlaagd, de diplomabonificatie afgebouwd en de perequatie afgetopt. Als de toekomstige federale regering echt wil doorvoeren wat in de supernota stond, dan gaat jouw pensioen er nog meer op achteruit. Dit is niet ernstig. N-VA en MR zullen toch moeten aanvaarden dat hun vermogende achterban ook een zeer serieuze bijdrage zal moeten leveren. Onze begroting staat zwaar in het rood. Om de staatskas te spijzen moeten de federale ministers op diverse domeinen oplossingen vinden zodat ze kunnen investeren in de openbare dienstverlening en de kosten van de vergrijzing kunnen opvangen. 

Onderwijspersoneel staat geëngageerd in het leven. Jullie willen niet blind zijn voor wat nodig is om onze samenleving beter te doen draaien. Maar dan verwachten jullie ook dat de maatregelen die daarvoor genomen worden slim, duurzaam, evenwichtig en rechtvaardig zijn. Dit is wat een nieuwe regering zal moeten aanpakken, op een verantwoorde en evenwichtige manier. Blind besparen is zelden een juiste beslissing.