Je rechten
bab449ae-2477-46b3-8fca-27c4c5741bd6
https://www.hetacv.be/je-rechten
true
Actualiteit
59ea6a04-d5cb-49bb-86bf-262457cb04b8
https://www.hetacv.be/actualiteit
true
Diensten
c7cddb17-187f-45c2-a0e2-74c299b8792b
https://www.hetacv.be/dienstverlening
true
Lid worden
abbb02d8-43dd-44b5-ae75-3cd90f78f043
https://www.hetacv.be/lid-worden
true
Het ACV
c62ac78b-1aa2-4cb9-a33b-59e6fc085fb4
https://www.hetacv.be/het-acv
true
Contacteer ons
7f7bdd4f-c079-401e-a1bf-da73e54f00c2
https://www.hetacv.be/contacteer-ons/contactpagina
true
Word nu lid

“Samen kunnen we een crisis in zorg en welzijn voorkomen”

Non-profit betoogt op 7 november

7 november | 10.30 uur | Noordstation Brussel

Op 7 november trekt ACV Puls in de non-profitsector aan de alarmbel. De vergrijzing dreigt een ongekende zorgcrisis te veroorzaken. Terwijl mensen steeds meer zorg nodig hebben, komt die op de schouders van steeds minder personeel terecht. Daar komt nog bij dat de komende jaren heel wat zorgverleners op pensioen gaan. En de instroom? Die is zelfs in het geval dat niemand uitvalt niet voldoende om aan de vraag naar personeel te voldoen. In de werkelijkheid vallen mensen vaak uit door toenemende werkdruk, een situatie die dreigt te ontaarden tot een crisis van formaat.

Is die crisis onvermijdelijk? Nee, dat is niet het juiste woord, legt nationaal secretaris voor de non-profit Olivier Remy uit. “Het kan wel degelijk anders. Maar dan is er wel dringend nood aan investeringen en een sociaal akkoord.”

Waar zitten de grootste noden?

Remy: “Waar zitten ze niét ? (lacht) In de kinderopvang zijn er te weinig plaatsen en zorgt de onderfinanciering voor te hoge werkdruk. De lonen van de kinderbegeleiders zijn bij de laagste van allemaal, blijkt uit cijfers van Statbel. Voor die lage lonen moeten ze tot acht kindjes opvangen, een loodzware taak. Dat zijn de grootste redenen waarom de sector nauwelijks nieuw personeel vindt. De jeugdhulp, gehandicaptenzorg en geestelijke gezondheidszorg kampen met dezelfde problemen: zo voorziet Vlaanderen bijvoorbeeld €480 miljoen voor de jeugdhulp. Dat is een mooi bedrag, maar daar werk je de jarenlange onderfinanciering van die sectoren niet mee weg. Er is meer nodig om ook daar de personeelstekorten het hoofd te bieden.”

 “En akkoord, de laatste drie jaar is een inhaalbeweging begonnen. Maar tijdens de tien jaar daarvoor zijn onze sectoren serieus achterop geraakt door een gebrek aan investeringen. Het personeel in zorg, welzijn en cultuur verdient meer waardering en betere loon- en arbeidsvoorwaarden. Die willen we vastleggen in een nieuw sociaal akkoord.”

Waarom komen jullie net nu in actie?

Remy: “Naar aanleiding van de verkiezingen hebben we tientallen voorstellen geformuleerd die patiënten, kinderen, ouderen, gezinnen én personeel vooruit helpen. We willen er nu bij de nieuwe Vlaamse, Waalse en de nog te vormen federale en Brusselse regeringen op aandringen die voorstellen om te zetten in beleid. Vlaanderen investeert meer dan één miljard in zorg en welzijn. Dat is zeker een serieuze inspanning, maar volgens onze berekeningen nog altijd minstens 700 miljoen minder dan de vorige Vlaamse regering over de volle vijf jaar heeft gedaan voor het personeel.”

“Om een zorgcrisis te vermijden moet er echt werk worden gemaakt van meer personeel. Dat kan alleen door de job aantrekkelijker te maken met betere loon- en arbeidsvoorwaarden en een lagere werkdruk. Je bent weinig met extra plaatsen zonder extra personeel. De komende maanden hebben wij twee prioriteiten: Kunnen onderhandelen over een nieuw sociaal akkoord met de Vlaamse regering, én de druk verhogen op de federale onderhandelaars om méér investeringen te voorzien in hun regeerakkoord.”

Wat zijn jullie concrete eisen?

Remy: “We willen in zorg, welzijn, cultuur en sociale economie een toegankelijk en betaalbaar aanbod waar iedereen die er nood aan op kan terugvallen. Dat kan alleen door voldoende in de sector te investeren, niet in het minst in de personeelsomkadering. Dat gaat enerzijds over hogere lonen en betere vergoedingen voor werk buiten de ‘normale’ uren, maar anderzijds ook over goede werkomstandigheden in een veilige en gezonde omgeving.”

“Er moeten grenzen komen aan de flexibiliteit, die het mogelijk maakt om vrije tijd vlot te kunnen inplannen. Daarnaast willen we ook structurele middelen voor toeleiding en opleiding. De sectorfinanciering moet ook garanties bieden voor de jobzekerheid garanderen en voldoende personeel om de werkdruk binnen de perken te houden – of brengen, want dat is nu vaak echt een groot probleem.”

Praktisch

Denk jij er ook zo over? Laat dan mee je stem horen op 7 november in Brussel. De betoging vertrekt om 10.30 uur aan het Brusselse Noordstation. 

Je bent meer dan welkom om erbij te zijn!

Je centrale op sociale netwerken